DALEM BONCEL (DONGENG SUNDA)
Selasa, 10 Maret 2015
Tulis Komentar
Dalem Boncel teh Bupati
Caringin, Banten. Kacaturkeun, harita anjeuna nuju moyan di taman kadaleman.
Teu lila, jol aya pangiringna laporan.
“aya naon, euy?” ceuk Dalem
Boncel.
Pangiringna ngajawab,
“aya tamu, juragan. Ngangkenna ti Kandang Wesi. Saurna anjeuna nuju milarian
putrana anu jenengan boncel”.
“naon?”
Kacida reuwasna Dalem
Boncel teh. Gancang bae muru ka padaleman, nepungan tamuna. Ari breh, nyampak
aki-aki jeung nini-nini. Kaciri ti lemburna teh. Papakean kacida basajana. Awak
geus kacida rangkebongna, tayohna lantaran hirup sangsara. Mamawa bubuntelan
butut, teuing naon eusina.
Ras Dalem Boncel kana
lalakon hirupna. Manehna baheula kabur ti lemburna, lantaran teu betah
dicarekan bae ku dununganana nu sok nitah ngarit. Batan ngabatin, manehna tuluy
indit, teu bebeja-bebeja acan ka kolotna anu hirupna kacida sangsarana.
Susuganan ti lembur batur pinanggih jeung kasenangan.
Kaburna nepi ka
Cianjur. Dalem Boncel digawe jadi tukang bebersih istal, alias kandang kuda,
kagungan Juragan Kapala. Lantaran dalit jeung budak Juragan Kapala, tur disina
ngabaturn mun keur diajar, Dalem Boncel nepi ka bisa maca jeung nulis. Malah
bisa nyieun surat sagala.
Nempo kapinteranana,
Juragan Kapala ngangkat Dalem Boncel jadi juru tulis. Dasar nasib kudu mujur,
karirna tuluy nanjak, jadi kapala gudang, jadi patih, malah antukna jadi dalem
di Caringin.
“ke,ke,ke...” kitu
gerentes Dalem Boncel. “bisa jadi ieu teh indung bapa aing nu baheula
ditinggalkeun. Tapi lamun aing ngaku yen ieu teh indung bapa aing, beu nya rek
disimpen dimana ieu beungeut. Meureun ceuk batur teh, dalem nu majar menak,
horeng anak jalma susah tilembur. Cilaka!”
Ari Si Aki jeung Si
Nini, barang nempo raray Dalem Boncel, geus teu sak deui, mun eta teh enya
anakna. Nu matak, Si Nini langsung ngarontok “ujaaang, anak Ema!”
Tapi sakilat Dalem
Boncel ngagiwar. Pokna teugeug, “heh Nini, Aki, nya saha maraneh teh? Wani-wani
rek ngarontok dewek? Dewek teh dalem, nyaho!”
Si Aki jeung Si Nini
colohok, teu sangka dalem rek kasar kitu. Pok si Aki nyarita leuleuy, “kasep.
Sanajan Bapa geus lila teu panggih, da asa moal kapalingan tetempoan, mun hidep
teh putra Bapa jeung Ema!”
Dalem Boncel ngareret
ka para pangiringna anu colohok mata simeuteun. Harga dirina asa dihina. Pokna
sugal, “aki, dimana teuing aya dalem boga kolot sangsara model maraneh. Ayeuna
indit! Indiiiit! Teu sudi aing boga kolot kawas aranjeun!”
Bari nalangsa, Si Aki
jeung Si Nini ninggalkeun padaleman, ret deui ret deui ka Dalem Boncel. Nu
ngabadega nulak cangkeng. Duka ngaleos kamana Si Aki jeung Si Nini teh, da ku
Dalem Boncel teu dipalire deui.
Meureun asa kalepasan
omong, ti poe ka poe Dalem Boncel jadi loba nguyung. Awakna beuki begung, da
kana barang dahar oge kurang. Antukna brek gering, diriung-riung ku para
pangiring. Tinu kulitna, bijil kesrek, nyaksrak ka sa awak-awak jeung ateul
kabina-bina.
Waktu gering beuki
parna, taya deui nu disambat iwal indung jeung bapana, anu boa aya dimana.
“Ema, Bapa, abdi hampura...!”
Belum ada Komentar untuk "DALEM BONCEL (DONGENG SUNDA)"
Posting Komentar